قدم گذاشتن به عمق چند صدمتری دریا و تصویرسازی از آتلانتیس، ساکنان آن و همه‌ی عناصر افسانه‌ای به خصوصی که در نقطه به نقطه‌اش به چشم می‌خورند، اصلا کار راحتی نیست و این موضوع، نقش به سزایی در پروسه‌ی ساخت آکوامن» ایفا کرده است. به این دلیل که تقریبا اکثر آثار لایو اکشن ابرقهرمانی محبوب برای ما، فیلم‌هایی بوده‌اند که تا جای ممکن، روی واقع‌گرایی‌شان تاکید دارند و حتی در تخیلی‌ترین حالت‌شان، نهایتا زندگی روی یک سیاره‌ی دیگر با مردمان پیشرفته‌تر و تکنولوژی‌های ناشناخته را نشان می‌دهند. این وسط اما آکوامن» انقدر پا به محیط تخیلی گسترده‌ای می‌گذارد و انقدر جهانش را متفاوت با هر چیز واقع‌گرایانه‌ای به تصویر می‌کشد که شاید بیشتر از یک فیلم ابرقهرمانی، بتوان آن را یک اثر فانتزی خطاب کرد. اثری که در تصویرسازی‌هایش هم تماما فانتزی است و ابدا تلاشی برای تبدیل شدن به یک قصه‌گویی سینمایی باورپذیر، به خرج نمی‌دهد. نتیجه هم میشود آن که چه در اکشن‌ها، چه در حرکت‌های دوربین و چه در شخصیت‌پردازی کاراکترها، عده‌ای Aquaman را زیر سوال می‌برند و عده‌ای هم آن را حداقل از منظر بصری، متفاوت با بسیاری از فیلم‌های ابرقهرمانی دیده‌شده تا امروز، خطاب خواهند کرد. این وسط، آن‌چه که نمی‌توان از خیر ستایش کردنش گذشت، دوربین دان برجس است که تحت قاب‌بندی‌های جیمز وان، هویت فیلم را در آغوش می‌کشد و بدون ترس، مدام به خلق سکانس‌هایی متفاوت با عادت‌مان هنگام دیدن فیلم‌های مشابه، ادامه می‌دهد. از لحظه‌ای که دوربین قاب را موقع چرخیده شدن اسلحه‌ی دشمن توسط آرتور (آکوامن)، در بالای اسلحه قرار می‌دهد و همگام با آن می‌چرخد، تا زمانی که نبرد ملکه آتلانتا با دسته‌ای از سربازان آتلانتیس، از بالا به پایین نشان داده میشود و به سان یک انیمیشن متفاوت و خوش‌جلوه، نظرتان را به خودش جلب می‌کند. برقرار کردن چنین تعادل معرکه‌ای از منظر بصری، آن هم به کمک فیلم‌برداری‌هایی که انصافا در دنیای آثار عامه‌پسند، به سرانجام رسیدن‌شان احتیاج به جسارت بالایی دارد و کمی بی‌دقتی در استفاده از آن‌ها به ضرر فیلم تمام میشود، جیمز وان را به عنوان شخصی که واقعا می‌توان اثرگذاری مستقیمش بر روی یک محصول سینمایی را دید، معرفی می‌کند.Aquaman
او در Aquaman قبل از آن که داستانی برای روایت کردن داشته باشد، جهانی برای نشان دادن به مخاطبش می‌یابد. همین هم سبب میشود که با درک مدل داستانی فیلم، سعی کند تمپو (هیجان خالی از تعلیق) را واقعا در بسیاری از دقایق، تنها و تنها به کمک فیلم‌برداری، تدوین، موسیقی‌ها و مدیریت تک‌تک‌شان با کارگردانی‌اش، تحویل تماشاگر دهد. به همین خاطر، فیلم سکانس‌های تعقیب‌وگریزگونه‌ای را می‌یابد که نمی‌توان دوست‌شان نداشت و در هر حالتی، به تماشاگر انرژی می‌بخشند. این یعنی سازندگان با هوشمندی کامل، از قدرت بالای‌شان در آفرینش جلوه‌های ویژه، فقط در راه سر و شکل دادن به جزئیات بصری و فرم زندگی مردم آتلانتیس استفاده نکرده‌اند و با بهره‌برداری از این پتانسیل قابل توجه در تکنولوژی‌های کامپیوتری، سکانس‌هایی را ساخته‌اند که مشخصا نمی‌توان آن‌ها را به کمک فیلم‌برداری عادی، خلق کرد.
نقد فیلم سه تا ۹ - Triple 9
نقد فیلم Aquaman - آکوامن
دانلود مجموعه فیلم های پیچ اشتباهی Wrong Turn
معرفی عوامل سریال عاشقانه
دانلود بهترین فیلم ها
فیلم ایرانی و خارجی جدید
دانلود سریال خارجی و ایرانی
یک ,هم ,فیلم ,متفاوت ,نشان ,aquaman ,متفاوت با ,چه در ,به کمک ,را به ,آن که
درباره این سایت